Als leidinggevende heb je direct voor ogen met wie je het lastig vindt om gesprekken te voeren. Ouders, klanten, collega’s, leidinggevenden; kortom iedereen met wie je vanuit je functie te maken hebt. Dit kan zijn een slecht nieuws gesprek, functioneringsgesprek, een feedback gesprek of omdat je de ander moet confronteren. Alleen door de te verwachten reactie zie je er al tegenop.
Deze denkbeelden over de ander kunnen zeer belemmerend doorwerken en vraagt dus ook om een open houding waarin je bereid bent op zoek te gaan naar de achterliggende intentie van de ander. De persoon blijft hetzelfde maar door er anders over te denken, ga je je ook anders voelen en dus ook anders gedragen. Door te leren door te vragen en ECHT te luisteren zonder meteen met je eigen’ ikketje’ naar voren te komen (monoloog) ontstaat er een echte dialoog. Mensen hoeven het niet altijd op inhoud eens te zijn met elkaar; wel kunnen ze elkaar hierdoor beter leren te begrijpen. Des te belangrijker is het om de emoties van de ander te willen ontvangen. We hebben vaak weerstand tegen mensen met weerstand. Dit leidt tot tegenwerking. Door emoties en weerstand te ontvangen en begrip voor te tonen, ontstaat er veel meer bereidheid tot het voeren van een gesprek waarin beide partijen met een goed gevoel op terug kunnen kijken. Bereidheid tot anders willen denken over en denken vanuit een gemeenschappelijk belang en een winwin voor ogen (hier heb je er maar één voor nodig, nl,. jijzelf) is de eerste stap. De tweede stap geeft concrete tools hoe emoties alsook weerstand van de ander te ontvangen zonder zelf overspoeld te raken. In de derde stap ontstaat er ruimte voor de inhoud van het gesprek. Door zicht te krijgen op hoe het gedrag van de ander bij jou gedrag oproept, leer je hierop te anticiperen en de regie te (be)houden in het lastige gesprek.
